NARRATIEVE RUIMTE

Na het project Choreography of Space moest ik bepalen in welke focus ik me wilde verdiepen. Omdat ik een andere stijl wilde ontwikkelen en ontdekken wat de richting nog te bieden had, koos ik voor tijdelijke installaties. 

De opdracht die ik had gekregen is breder van opzet en biedt veel meer ruimte om te ontdekken en experimenteren omdat hij niet beperkt is in omvang. Het idee van de opdracht was om een architect te kiezen en een tijdelijke installatie te ontwerpen met zijn visie in het achterhoofd, verwerkt op je eigen manier. Het is eerder een eigen interpretatie van de visie van de architect.

​

Ik heb gekozen voor de architect Akihisa Hirata, een leerling van Toyo Ito die op zijn eigen manier vooruit gaat. Het werk van deze Aziatische architect toont duidelijk de Japanse manier van leven. Ik koos voor deze architect om twee redenen. Ten eerste wil ik mijzelf graag inleven in alle culturen en ten tweede word ik gedreven door zijn manier van ontwerpen. Hij werkt niet met het idee om ruimtes met vier muren te ontwerpen, maar in zijn ontwerpen vloeien de ruimtes en dieptes in elkaar over. Dat kun je letterlijk aflezen aan de gevels. Alles loopt als het ware in elkaar over. Dat is ook zijn hoofdgedachte: To tangle.

​

Een andere grote factor in zijn ontwerpen is de natuur. De natuur heeft patronen die mensen zich niet kunnen voorstellen, zegt hij. Zo probeert hij een symbiose te creëren tussen natuur en architectuur. Volgens hem groeit alles en dit is duidelijk te zien in zijn werken.

​

Ik wil dit op mijn manier verwerken in een groeiend paviljoen dat na verloop van tijd door de natuur wordt overgenomen. Sjorringen van bamboe die de basis vormen van een circulair pad. De keuze van materialen, vormen … liggen allemaal in verband met de projecten van Akihisa Hirata. Elk mini paviljoen geeft een ode aan een project die voor Hirata een grote rol in zijn carrière speelde.